Na de analyse van de kindertekening van vorige week, kreeg ik meer mooie en interessante kindertekeningen opgestuurd.

Vandaag waag ik me aan een analyse van de tekeningen van Lola (8 jaar) en Tygo (10 jaar). Ook hierbij gebruik ik, naast eigen inzicht en interpretatie, het boek ‘Kinderen geven tekens’ van Theresa Foks-Appelman.

De tekening van Lola

Toverstafje

Het eerste wat mij opvalt bij de tekening van Lola is de engel in het midden. Tenminste, ik neem aan dat het een engel is maar het kan ook een fee of een elf zijn; er lijkt immers een toverstafje in de hand te zijn. Wat zou de magische kracht van dit toverstafje zijn? Kan het de wereld veranderen?

Dit stafje is er niet voor niets en het is ook nog in het midden gepositioneerd, in de hand van de belangrijkste figuur. We kijken hier naar een fijne, magische, kleurrijke droomwereld met mythologische wezens zoals eenhoorns, draakjes en sprookjesfiguren. Het is vooral een duidelijke wereld; Lola is zelfverzekerd in haar tekenen. Dat zien we aan de sterke contouren en het krachtige uitgesproken kleurgebruik. Zij twijfelt niet aan deze wereld in de tekening. Feitelijk gezien weet ze natuurlijk wel hoe de werkelijke dagelijkse wereld er uitziet, maar in haar fantasie en dromen kan een parallelle wereld wel degelijk bestaan.

Kleuren

De kleuren roze en groen overheersen net iets meer. Het roze van vriendelijkheid en zachtheid. Het groen van hoop, frisheid en vernieuwing. De andere kleuren die we vaker zien zijn paars en oranje. Volgens het boek ‘Kinderen geven tekens’ van Theresa Foks-Appelman, kunnen magische wezens ook wat spanning oproepen waardoor kinderen voor paars kiezen. Paars is immers een kruising van rood en blauw, hitte en koude (dat kan spanning geven). De kleur oranje kan warmte oproepen en het verbaast dan ook niet dat we deze terugzien in de zon.

Een ander opvallend element is het drakenvuur in allerlei kleuren, of is het een regenboog? Een regenboog ontstaat als er regen en zon is, dit kan duiden op een teken van hoop zoals na regen komt zonneschijn of  ‘alles komt goed’.

Boodschap

De wereld van Lola lijkt een boodschap te hebben. Op de tekening zien we wezens die samen zijn in harmonie. Ze zijn allemaal iets aan het doen: vliegen, steigeren, een regenboog spuwen, lopen, eten. Hun eigen ding. Laat dit zien dat Lola zelf ook graag dingen doet? Haar eigen ding? Of in beweging is? Misschien wel. Ik lees uit de tekening af dat er vrijheid en veiligheid is om te leven zoals je wilt, in peace en harmony met elkaar. Dat is een wereld waarin Lola het prettig heeft.

Het lijkt mij dat Lola een tolerant meisje is dat wil zeggen: “Mensen doe niet zo moeilijk allemaal en heb het goed samen, láát elkaar. En dan hebben we het fijn samen.”

De tekening van Tygo in Corona tijd

De tekening van Tygo laat aan duidelijkheid niets te wensen over. De wereld staat oog in oog met de Corona pandemie, of we willen of niet.

Mondkapje

De tekening is dus heel actueel. Tygo laat zien dat de pandemie de hele wereld treft en personifieert de aarde als een hedendaags mens dat met maatregelen zoals mondkapjes te maken krijgt. Het mondkapje zou later wel eens hét symbool van deze periode kunnen worden en het lijkt erop alsof Tygo hierop al vooruit loopt.

Opvallend is de enorme vlakverdeling. We zien de wereldbol, vermenselijkt met een oog en mondkapje, zwevend op een groot blauw vlak waarin een bolling lijkt te zitten. Is het de ruimte, het heelal, water? Het oog van de aarde lijkt te zeggen: ik weet het niet, ik weet niet waar ik naartoe ga en waar ‘het’ naartoe gaat. Tygo tekent hier de mondiale onzekerheid, de emotie van het ‘niet weten’ die ons allen treft. Het mondkapje is de enige ‘zekerheid’ die we hebben.

Hoovol

Desondanks is de wereld geen klein hulpeloos wezen dat in een hoekje gaat zitten kniezen; nee! De wereld vult het vlak goed op en komt letterlijk in beeld, gaat vooruit. Hiermee lijkt Tygo aan te geven: ‘de wereld kan dit aan’. Daarmee is het ook een hoopvol beeld. De wereld kijkt naar iets (het oog) en treedt dat tegemoet, met mondkapje weliswaar, maar laat zich niet klein krijgen.

Kleuren

Tygo heeft de aarde knap getekend, we herkennen direct werelddelen en landen. Het technische aspect beheerst hij. Het kleurgebruik van de aarde is gebaseerd op het welbekende beeld van een globe en is dus realistisch weergegeven.

Wel wil ik even kijken naar het kleurgebruik in het grote blauwe vlak met daarachter ook een zwart vlak. Het blauw, waar een bolling in zit, lijkt op een andere planeet. Blauw is in de natuur de kleur van de hemel en water. Wat dat betreft is het niet verwonderlijk dat hij blauw heeft gekozen voor een ander hemellichaam, dat, net zoals de aarde, ook grotendeels uit water zou kunnen bestaan. Blauw kan verwijzen naar ‘zweverig’ of ‘koud’ of ‘nacht’ en dan niet in negatieve zin. Het past heel goed bij een ruimte-aspect zoals in deze tekening.

Uitzoomen

Zwart wordt beleefd in de nacht en het donker. Zwart kan een beetje een zware, deprimerende kleur zijn maar dat hoeft niet. Ik denk dat Tygo het hier gebruikt heeft voor het ‘niet-weten’. In zijn tekening heeft hij enorm uitgezoomd naar niet alleen mondiaal niveau, maar zelfs verder dan dat. Hij ziet de aarde als een zwevende bol in het heelal en er is nog veel wat we niet weten in de galaxy. Ik denk dat het zwart staat voor die grootsheid, voor de onbekende werelden achter de onze.

Relativering

Wat ik interessant vind aan deze tekening is het dubbelzinnige: corona beheerst momenteel de hele wereld. Maar aan de andere kant is de wereld onderdeel van iets veel groters. Daar zou je een relativering in kunnen zien. Dat we de aardse problemen ook even los kunnen laten en onze blik verder kunnen werpen. En daaruit spreekt wijsheid.

Tot slot

Het is nu september en corona is nog in ons leven, of we willen of niet. Logisch dat de pandemie ook al maanden het leven van kinderen is binnengedrongen en een indruk achterlaat. Het is interessant hoe ze dit verwerken en ermee omgaan. Bij Tygo zie je duidelijk een verbeelding van zijn gedachten en emoties over corona, bij Lola kun je in ieder geval afleiden waar zij nu haar aandacht op wil richten.

Ik denk dat kinderen prima kunnen communiceren via tekeningen. Het is niet alleen leuk voor ze maar ook gezond om zich te uiten. En zeg zelf; een genot om naar hun creaties te kijken!